Vandaag hoefde ik maar een halve dag op mijn Tewerkstelling aanwezig te zijn. Reden? Wanneer je een sollicitatiegesprek hebt krijg je een x-aantal uren vrij zodat je het gesprek goed kunt voorbereiden. Van deze mogelijkheid maak ik natuurlijk grif gebruik.
Deze morgen was in het teken van het perfectioneren van een aantal artikelen die bijna af waren. Ons denk-team heeft een tikkie genoeg van al dat afwachten en wilden onze prototypes eindelijk eens afronden. Wij, de dames, gingen daarom snel aan de slag met het kraalwerk. Na en poosje stevig doorwerken waren twee servetringen en drie verschillende modellen tafelkleed verzwaarders gereed.
"Onze" jongen begon vol goede moed aan zijn onderdeel van het project, helaas verliep dit niet helemaal zoals hij zou willen. De moed zonk hem dan ook in de schoenen. Toen hij met zijn handen in het haar zat, kwam de redding. De leider van de houtafdeling had een goede oplossing zodat het artikel wel uitstekend te maken is. Terwijl hij vol energie weer aan het knutselen ging, gingen wij voor hem op zoek naar vrolijke linten om het te verfraaien. Terug in de werkhal werden wij opgewacht door de "overkant" met de vraag of wij alvast een aantal prototypes konden laten zien. Opgetogen, met onze maaksels en bijbehorende werkinstructies onde de arm, staken wij de straat over en stapten het "echte" gebouw binnen. De kleurrijke artikelen werden uitgestald en vol enthousiasme vertelden wij hoe wij te werk zijn gegaan. Aan de reactie van de directrice's assistente was te merken dat zij tevreden over het resultaat is. Nu afwachten wat de directrice er zelf van vind.
Aangezien wij nog steeds onze deegrollen niet terug hadden van de houtafdeling, konden wij niet verder.
Het laatste uurtje hebben wij gebruikt om de overige ideeën op papier te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten