Wat was het Vandaag nóg moeilijker om naar mijn Tewerkstelling te gaan. Het bed was wel heel erg lekker warm en daarbuiten wel heel erg koud. En denkend aan het moeten krabben van de autoruiten was ook niet echt bevordelijk om vrolijk mijn bed uit te springen.
In de hal was het ook al niet veel beter, misschien was het toch verstandiger geweest om in bed te blijven. Tjemig, wat was het koud! Toch de winterjas verruild voor de dikke bodywarmer, shawl om en voor de zekerheid mijn leren handschoenen bij de hand houden.
Vandaag mochten wij dopjes op doorzichtige kokers zetten, dit is bijna het dieptepunt van mijn werkzaamheden. Het is in ieder geval een zeer goede tweede plaats qua moeilijkheidsgraad. Deze buisjes worden later bij de bloemist gevuld met water, plastic dopje met gaatje waarin één enkele bloem geplaatst word.
Voor mij ontbreekt de logica om dit artikel zo compleet bij de bloemist af te leveren, want wat als het buisje (voordat je het gebruikt) kapot gaat? Dan moet je alsnog het witte dopje er af halen? Waarom de spullen niet apart afleveren? Of ben ik nu echt aan het doordraaien?
Laat ik het maar over de temperatuur in de hal hebben; ondanks dat ik mijzelf goed had ingepakt, was het ijskoud. Zó koud dat ik besloot om de arbeidsinspectie te bellen en te informeren wat de minimale arbeidsomstandigheden moeten zijn om je werk redelijk te kunnen doen. Resultaat: "Er mag geen gezondheidsschade ontstaan. Temperatuur mag dus tussen nul en veertig graden zijn, maar géén tocht."
Oké, dit antwoord moest ik even laten bezinken. Uit de Dikke van Dale: gezond'heid - toestand van optimaal welzijn in geestelijk, lichamelijk en (onder zeker aspect) maatschappelijk opzicht.
Toen ik deze klap net te boven was, zag ik iemand met een grote doos voorbij komen. In het kantoor van de werkleiding werd een gloednieuwe verwarmingsradiator neergezet.
Oh ja, voor ons werkenden komen ze morgen, als het goed is, "onze" verwarming ophogen van twintig naar drie-en-twintig graden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten