Dit zijn de drollen/mini-piemeltjes/rolletjes/aanmaak dingen, waar wij Vandaag de hele dag mee bezig waren. Nog steeds vijfentwintig stuks plat in een doosje leggen, zes pallets van twee hoge dozen.
Iedereen, zo een man/vrouw of vijfendertig, kratten met elkaar delend vol met deze vreselijke zogenaamde milieuvriendelijke rolletjes. Zelfs de jongeren-groep van de overkant werd er bij gehaald. Het enige voordeel was dat wij allemaal realiseerden dat wij in het zelfde schuitje zaten en dat er uit springen niet mogelijk was.
Als één man staakten wij de werkzaamheden toen de Controle Post zich genegen voelde om een bezoekje te brengen aan "onze" hal. Een chagrijnig kijkende man en dito vrouw, echt er kon geen lachje vanaf. Met strenge blik controleerden zij een doosje; telden de hoeveelheid, bekeken hoe de rolletjes erin gelegd waren en .... doos na doos .... en .... afgekeurd. De verantwoordelijke leidinggevende van dit lijntje werd er bij geroepen. Van een afstandje zagen wij hoe zij er op gewezen werd wat er allemaal niet goed gedaan was. Hierop werd een hogere in rang er bij gehaald, wat deze man zei konden wij helaas niet horen. De gezichtsuitdrukkingen van de Controleurs werden in ieder geval niet vrolijker. Zij schreven van alles in een multomap en verdwenen geruisloos. Wij werden met luide stem nogmaals gemaand om alsjeblieft het aantal van vijfentwintig aan te houden. Oh, wat voelden wij ons hierna één grote hechte groep en stonden als één man achter de leidinggevenden. Want "wij" hadden gewonnen van de, oh zo gehate, Controle Post. Opgewekt haalden wij de half-vijf-eindstreep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten