Vandaag was zo een dag dat er vijf verschillende werkzaamheden te verdelen waren; stickers plakken in andere gebouw, de waxinelichtjes, de blikjes, aanmaakrolletjes van stro (ze waren er weer, zie nr.4) en iets met stofzuigers. Ik werd ondergebracht in de laatste groep, samen met een vrouw waarmee ik langer mee samenwerk en twee mannen. Wat zijn de taken: de mannen maken de verpakking open en halen de twee liter tank er uit, geven deze aan ons. Wij hebben stickers die wij secuur er op moeten plakken en een papier aan koordje, deze moeten aan hengsel vast geknoopt worden. Wanneer beiden zijn gedaan, gaat het tankje terug in de doos en word deze weer dichtgeplakt.
Na de instructie gaan wij aan de slag, gezellig pratend met de twee mannen. Wij vragen hen het hemd van het lijf over hun land van herkomst, Afrika.
Plots moeten wij stoppen met werken, wat blijkt? De controle-dienst is van mening dat de stickers niet op de goede plek geplakt zijn!?? Twee pallets vol met gedane arbeid zouden opnieuw bestickerd moeten worden, dit houdt in dat de oude er af moeten. Voorgegomde, met water besprenkelde beplakte stickers....die krijg je er niet makkelijk af. En dat bleek ook zo te zijn, grote resten stukken wit papier bleven achter op de tank. Terwijl ik zat te emmeren om ook dit eraf te krijgen, hoorde ik iemand zeggen: "dit is de meneer van ..... voor wie wij dit werk doen". Ik greep mijn kans en sprak hem meteen aan, stelde hem de vraag wat nu de juiste plaats is waar de sticker geplakt moet worden. Tot mijn grote vreugde bleek dat wij het wél steeds goed hadden gedaan. Hierop vroeg ik hem, misschien een tikje buiten mijn boekje, of hij zo vriendelijk wilde zijn om dit aan de controle-dienst door te geven. Ten langen leste konden wij verder met de werkzaamheden en de twee foute pallets werden alsnog goedgekeurd. Communiceren is een vak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten