Mijn tewerkstelling (21)

Dat was schrikken Vandaag: het had 's nachts gesneeuwd. Reden genoeg om lekker terug het bed in te kruipen, alleen de plicht riep. Dus auto ijs- en sneeuwvrij gemaakt en glijdend naar mijn Tewerkstelling.
In de hal was het nog steeds niet aangenaam warm, ondanks dat Dinsdag twee mannen ergens bovenin de drie "verwarmings-buizen" aan het bekijken waren. Misschien hebben zij niets gerepareerd of de temperatuur opgeschroefd. Boven onze hoofden hangen drie van deze blauwe buisachtigen, verspreid over de enorme hal.

Zo af en toe hoor je er iets doorheen schieten, althans zo lijkt het, dit zou inhouden dat 't aanslaat.
De verwarming hangt dus bijna aan het plafond en niet waar je de warmte het hardst nodig hebt, logisch dat het koud blijft.
Zoals gebruikelijk nam ik eerst een bekertje automaten-koffie en zocht een goede stoel en plekje uit om te wachten op de dingen die komen zou. Een toevoeging op deze koffie; het is cafeïne vrije. Er is geen "echte" koffie omdat het risico bestaat dat men druk en overactief word. Dat Décaf slecht voor je hart is, vind men niet erg? Blijkbaar zat ik nóg iets te dichtbij het hok van de werkleiding want ik, met twee dames naast mij, werden als eerste aan het werk gezet. Werkzaamheden die door de jongerengroep verkeerd was gegaan mochten wij corrigeren. Dit hield in dat wij plastic moertjes uit een plastic zakje moesten halen en het juiste aantal (zestien) in een nieuw zakje stoppen. Daarbij gingen twee sleutels, twee andere moertjes en achttien bouten; allen plastic materiaal. Wanneer zakje compleet was werd ie geseald, zestig stuks afgeteld en in dozen verpakt. Terwijl wij hier druk mee waren zagen wij dat alle overige, bijna zestig, medewerkers totaal niets te doen hadden. Het was weer een gewone chaos: gratis krantjes werden gelezen, lege bekertjes op tafel en grond. Pas na de pauze waren er ook voor deze zestig werkzaamheden. Opeens. als een lopend vuurtje, ging het gerucht dat we 's middags eerder zouden mogen stoppen. Dat wij bij het naar huis gaan zelfs een kerstpakket zouden krijgen. Ongelooflijk maar echt waar ..... om twee uur mochten wij onze bezigheden staken, kerstpakket afhalen en naar huis!