Vandaag schrijf ik over een aantal zaken die mij ter ore kwamen waardoor deze flink gingen klapperen. Het lijkt misschien, doordat ik voornamelijk over het denk-team vertel dat alles buiten dit, koek en ei is. Niets is minder waar.
Als eerste wil ik vertellen over een vrouw die artrose heeft in de rug, zij heeft hier veel pijn aan en kan niet lang zitten en staan. Zij is absoluut geen klaagster en heeft de afgelopen weken stevig doorgewerkt. Helaas lukt dit nu niet helemaal meer. Zij moest bij de bedrijfsarts komen (na 3 dagen ziek thuis zijn), resultaat: meteen werken. Wanneer zij zich hier niet aan zou houden zou zij gekort worden op haar loon. En dat terwijl haar huisarts haar dringend adviseerde om thuis te blijven en alles op het gemak te doen.
Het volgende gaat over de manier waarop de werkleiding vraagt om bepaalde werkzaamheden te gaan verrichten. Aan het begin van de dag worden deze (mits er werk is) over de aanwezigen verdeeld. Tussendoor wil ik opmerken dat de werkleider steeds dezelfde (werkwillende) mensen als eerste eruit pikt. De niets-doeners, de slapenden, de via-hun-mobieltje-films-kijkende-mensen ziet men niet.
Dit verhaal gaat over twee vrouwen die in hun ogen niets verkeerds hebben gedaan maar toch een onvriendelijke reactie hierop hebben gekregen. Starks zal duidelijk worden wat de volledige inhoud van deze reactie was. Het begon met de volgende vraag die hen gesteld werd: "Zouden jullie vandaag mee willen helpen in de kantine? Daar komen ze mensen tekort". De twee vrouwen wilden dit liever niet en hebben dit meteen aan de vraagsteller duidelijk gemaakt. Hierop ging de vraagsteller andere dames charteren die het wel leuk vonden om dit werk te doen, probleem opgelost. Tenminste dat zou je denken. Tot verbijstering van de twee vrouwen ontvingen zij een brief; een officiële waarschuwing met betrekking tot het weigeren van werk. Werkweigering wanneer je gevraagd word om bepaalde werkzaamheden te doen? Deze twee vrouwen die, zolang ze al aanwezig zijn, alle werkzaamheden zonder morren uitvoeren. Deze twee vrouwen die altijd gestaag doorwerken. Deze twee vrouwen die één keer "nee, liever niet" antwoordden op een vraag. Deze twee vrouwen krijgen een zware berisping? Lees eens een klein stukje terug waarin ik aanhaal over de te verdelen werkzaamheden. Juist! Terwijl ongeveer veertig andere werknemers aanwezig waren, die geen werk kregen aangeboden, die nooit aan het werk gezet zijn, blijkt (achteraf) dat een vriendelijke gestelde vraag eigenlijk een bevel is.
Ik blijf mij afvragen en verwonderen waarin ik toch terecht ben gekomen:
Een bedrijf ..... een desorganisatie .... een strafkamp?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten