donderdag 14 februari 2013
dinsdag 12 februari 2013
Participatiewet 2014 (1)
"Participatiewet bevordert re-integratie"
.... dit ga ik eens via dit weblog eens flink onder de loep nemen.
Kritisch bekijken, ook met hulp en inspiratie van anderen.
Vandaag deel 1, de inleiding
Mensen met een bijstandsuitkering of met een lichamelijke, psychische of verstandelijke beperking kunnen vaak moeilijk werk krijgen en zijn dus afhankelijk van een uitkering. Het kabinet-Rutte-Asscher wil maatregelen nemen om deze groep vooruit te helpen.
In deze Participatiewet gaat het kabinet de Wet werk en Bijstand, de Wet sociale werkvoorziening en een deel van de Wajong samenvoegen.
Een Wajong-uitkering is per 01/01/14 alleen nog mogelijk voor mensen die helemaal niet meer kunnen werken, degene die nog wel kunnen werken, valt dan onder deze Participatiewet. Wie nu al een Wajong-uitkering ontvangt, wordt niet herkeurd en de uitkering wordt niet verlaagd.
Wie nu in een sociale werkplaats werkt, wordt niet herkeurd. Gemeenten kunnen vanaf 01/01/14 zelf 30.000 ‘werken onder begeleiding' scheppen, zij krijgen hiervoor geld van de Rijksoverheid. Op zo’n werkplek kan iemand het wettelijke minimumloon verdienen.
Loondispensatie geldt straks voor iedereen die onder de Participatiewet valt. Dit houd in dat iemand onder voorwaarden onder het minimumloon aan de slag kan, dit is altijd tijdelijk. Uiteindelijk moeten loon plus aanvullende uitkering samen even hoog zijn als het minimumloon.
Vanaf 01/01/15 word stapsgewijs het personeelsbestand opgevoerd naar 5% dat uit mensen met een arbeidshandicap moet bestaan. Dit geldt voor grote werkgevers met 25 of meer werknemers, zij kunnen zelfs een boete krijgen als zij zich hier niet aan houden.
De betekenis van het woord participatie:
actieve, zelfgekozen deelname - betrokkenheid - meedoen aan iets - aandeel hebben in iets
Hoe vrij is deze groep straks in hun beslissing om wel of niet te participeren?
Op de site van TimeDesk staat reeds een zeer kritische noot mbt deze participatiewet:
Participatiewet geeft burgers geen ruimte om te participeren
.... dit ga ik eens via dit weblog eens flink onder de loep nemen.
Kritisch bekijken, ook met hulp en inspiratie van anderen.
Vandaag deel 1, de inleiding
Mensen met een bijstandsuitkering of met een lichamelijke, psychische of verstandelijke beperking kunnen vaak moeilijk werk krijgen en zijn dus afhankelijk van een uitkering. Het kabinet-Rutte-Asscher wil maatregelen nemen om deze groep vooruit te helpen.
In deze Participatiewet gaat het kabinet de Wet werk en Bijstand, de Wet sociale werkvoorziening en een deel van de Wajong samenvoegen.
Een Wajong-uitkering is per 01/01/14 alleen nog mogelijk voor mensen die helemaal niet meer kunnen werken, degene die nog wel kunnen werken, valt dan onder deze Participatiewet. Wie nu al een Wajong-uitkering ontvangt, wordt niet herkeurd en de uitkering wordt niet verlaagd.
Wie nu in een sociale werkplaats werkt, wordt niet herkeurd. Gemeenten kunnen vanaf 01/01/14 zelf 30.000 ‘werken onder begeleiding' scheppen, zij krijgen hiervoor geld van de Rijksoverheid. Op zo’n werkplek kan iemand het wettelijke minimumloon verdienen.
Loondispensatie geldt straks voor iedereen die onder de Participatiewet valt. Dit houd in dat iemand onder voorwaarden onder het minimumloon aan de slag kan, dit is altijd tijdelijk. Uiteindelijk moeten loon plus aanvullende uitkering samen even hoog zijn als het minimumloon.
Vanaf 01/01/15 word stapsgewijs het personeelsbestand opgevoerd naar 5% dat uit mensen met een arbeidshandicap moet bestaan. Dit geldt voor grote werkgevers met 25 of meer werknemers, zij kunnen zelfs een boete krijgen als zij zich hier niet aan houden.
De betekenis van het woord participatie:
actieve, zelfgekozen deelname - betrokkenheid - meedoen aan iets - aandeel hebben in iets
Hoe vrij is deze groep straks in hun beslissing om wel of niet te participeren?
Op de site van TimeDesk staat reeds een zeer kritische noot mbt deze participatiewet:
Participatiewet geeft burgers geen ruimte om te participeren
Het voorbeeld dat genoemd wordt is het re-integratie concept nota in de gemeente Breda:
en is hier online te lezen
Momenteel heb ik dit onderwerp op een zeer laag pitje gezet
aangezien anderen hier meer en beter mee bezig zijn.
Bijstandsuitkering en het dagelijks leven (2)
"Als je niet luistert, raak je je uitkering kwijt"
Bron: Artikel van de website Nieuwsuur.nl
De Melkertbaan, participatiebaan, re-integratieplaats, de tegenprestatie. Allemaal termen en wetten voor hetzelfde: hoe krijgt de overheid mensen uit de bijstand weer aan het werk? Maar wat zijn de resultaten?
Droom
De 24-jarige Marion droomt van een toekomst als activiteitenbegeleider van jongeren. Ze heeft er voor geleerd en wil aan de slag. Maar nu brengt ze elke dag de post rond in een wijk buiten Emmen. "Best leuk hoor, zegt ze, beter dan thuis zitten." Maar het brengt haar droom niet veel dichterbij.
Bij de post kan ze niet aan de slag en ervaring voor een baan in het jongerenwerk doet ze ook niet op. Ze vindt het erg dat ze de plaats inneemt van mensen van de sociale werkplaats die dit werk prima zouden kunnen doen.
Weinig kans
Sjeng uit Born werkt als stratenmaker. Vroeger werden de noodreparaties door professionele stratenmakers gedaan. Maar nu maken Sjeng en andere mensen met een bijstandsuitkering de stoepen. Sjeng hoopt aangenomen te worden. Maar daarop is weinig kans.
Verdringing
Het zijn twee voorbeelden van bijstandsgerechtigden die werken met behoud van uitkering. Het zijn mensen die jarenlang allerlei functies vervullen die een gewone werknemer ook zou kunnen doen. En dat mag niet. Er mag geen sprake zijn van verdringing of concurrentievervalsing.
Onvermijdelijk
Maar in de praktijk is de bijstandsgerechtigde een goedkope arbeidskracht voor gemeenten, zeggen FNV en SP. De FNV heeft inmiddels een zwartboek gemaakt met tal van voorbeelden.
Bijzonder hoogleraar marktwerking en mededingingseconomie Barbara Baarsma noemt de pogingen om mensen met behoud van uitkering verplicht te laten werken onvermijdelijk. "De verzorgingsstaat zoals we hem kenden, is niet meer te betalen. Als gemeentes bepaalde taken weg moeten bezuinigen terwijl er een groot aantal bijstandsgerechtigden beschikbaar is om de taken op zich te nemen, is dat een win-win-situatie. De bijstandsgerechtigde doet ervaring op, de gemeente voert zijn taken uit en de burger profiteert."
Intimidatie
Maar Mark van Hoof is kritisch. Hij is al twintig jaar advocaat voor mensen in de bijstand en zegt dat bijstand en fraude bijna synoniemen zijn geworden. De gemeenschap betaalt werk waar de maatschappij baat bij heeft. Hij noemt het verkapte dwangarbeid waarbij zelfs sprake is van intimidatie. "Als je niet luistert, raak je je uitkering kwijt".
Oorspronkelijk artikel
Bron: Artikel van de website Nieuwsuur.nl
De Melkertbaan, participatiebaan, re-integratieplaats, de tegenprestatie. Allemaal termen en wetten voor hetzelfde: hoe krijgt de overheid mensen uit de bijstand weer aan het werk? Maar wat zijn de resultaten?
Droom
De 24-jarige Marion droomt van een toekomst als activiteitenbegeleider van jongeren. Ze heeft er voor geleerd en wil aan de slag. Maar nu brengt ze elke dag de post rond in een wijk buiten Emmen. "Best leuk hoor, zegt ze, beter dan thuis zitten." Maar het brengt haar droom niet veel dichterbij.
Bij de post kan ze niet aan de slag en ervaring voor een baan in het jongerenwerk doet ze ook niet op. Ze vindt het erg dat ze de plaats inneemt van mensen van de sociale werkplaats die dit werk prima zouden kunnen doen.
Weinig kans
Sjeng uit Born werkt als stratenmaker. Vroeger werden de noodreparaties door professionele stratenmakers gedaan. Maar nu maken Sjeng en andere mensen met een bijstandsuitkering de stoepen. Sjeng hoopt aangenomen te worden. Maar daarop is weinig kans.
Verdringing
Het zijn twee voorbeelden van bijstandsgerechtigden die werken met behoud van uitkering. Het zijn mensen die jarenlang allerlei functies vervullen die een gewone werknemer ook zou kunnen doen. En dat mag niet. Er mag geen sprake zijn van verdringing of concurrentievervalsing.
Onvermijdelijk
Maar in de praktijk is de bijstandsgerechtigde een goedkope arbeidskracht voor gemeenten, zeggen FNV en SP. De FNV heeft inmiddels een zwartboek gemaakt met tal van voorbeelden.
Bijzonder hoogleraar marktwerking en mededingingseconomie Barbara Baarsma noemt de pogingen om mensen met behoud van uitkering verplicht te laten werken onvermijdelijk. "De verzorgingsstaat zoals we hem kenden, is niet meer te betalen. Als gemeentes bepaalde taken weg moeten bezuinigen terwijl er een groot aantal bijstandsgerechtigden beschikbaar is om de taken op zich te nemen, is dat een win-win-situatie. De bijstandsgerechtigde doet ervaring op, de gemeente voert zijn taken uit en de burger profiteert."
Intimidatie
Maar Mark van Hoof is kritisch. Hij is al twintig jaar advocaat voor mensen in de bijstand en zegt dat bijstand en fraude bijna synoniemen zijn geworden. De gemeenschap betaalt werk waar de maatschappij baat bij heeft. Hij noemt het verkapte dwangarbeid waarbij zelfs sprake is van intimidatie. "Als je niet luistert, raak je je uitkering kwijt".
Oorspronkelijk artikel
Abonneren op:
Posts (Atom)
