Mijn tewerkstelling (5)

Vandaag kon ik moeilijk uit bed komen; buiten was het nog donker, de wind waaide en onder het dekbed was het nog lekker warm. De gedachte aan misschien nóg zo een werkdag als dinsdag was ook niet echt een aanmoediging om vrolijk uit bed te springen.

Uiteindelijk zat ik weer keurig op tijd in de auto op weg naar mijn Tewerkstelling.

Daar stond mij geen verrassing te wachten ...... zoals gebruikelijk lag er geen werk klaar.

Ik vraag mij af "waarom eigenlijk niet?" Er is een kantoorruimte in deze werkhal waar aan de muur (in gigantische letters) een opschrift hangt: Werkleiding. Hieruit trek ik de conclusie dat er a werk zou moeten zijn en b dat hieraan leiding gegeven zou moeten worden. Geen van deze twee zaken gebeurd werkelijk.

Wanneer je als organisatie van de Sociale Dienst de opdracht krijgt om ons werkzoekenden aan het werk te krijgen en houden, dan heb je daar toch aan te voldoen? Waarom is er niets voorbereid, waarom is er geen plan de campagne voor die dag, waarom is er überhaupt geen werk?

Ik kijk om mij heen en zie acht verschillende nationaliteiten, zestig individuen ieder met hun eigen kwaliteiten en kennis. De volgende vraag komt in mij op: "waarom wordt er geen gebruik genaakt van de aanwezige know-how?" Onder ons bevinden een afgestudeerde maatschappelijk werker, iemand die rechten heeft gestudeerd, ook is er een leraar en zo kan ik nog een paar noemen. Ik had eerder opgemerkt dat zeer veel mensen slecht de Nederlandse taal beheersen, dat een aantal mensen geen ervaring hebben met Office programma, dat een paar mensen het best moeilijk hebben, vragen hebben aangaande hoe rond te komen met dit minimale inkomen. Uh ..... ligt het aan mij of ...... uh?

Inmiddels is het half tien, ik kijk nogmaals om mij heen en zie geen enkele leidinggevende, waar zijn ze? Plots hoor ik rumoer en geschreeuw achter mij, ik draai mij om en zie iemand ruzie hebben met een ........ leidinggevende. Een dame grijpt naar de keel van de man, zijn gouden kettinkje valt rinkelend op de grond. Er vind een kleine worsteling plaats, de dame is sterk zeg. Een jobcoach komt tussenbeide en krijgt beiden redelijk gekalmeerd. Waar ging het nu over; een bekertje koffie uit de automaat pakken terwijl het nog geen pauze is. De dame in kwestie is voor een dag naar huis gestuurd om af te koelen, onbetaald.

De sfeer is te snijden in de hal, nog even en er ontstaat muiterij.

En dat is oh zo logisch.