Vandaag een update voor dit weblog, nu ik in de bijstand zit ben ik in iets rustiger vaarwater terecht gekomen.
Nu de eerste bijstanduitkering op mijn betaalrekening is gestort, is het écht zichtbaar; een bedrag waarmee je absoluut geen gezin van kunt onderhouden. Iets meer dan achthonderd euro is de uitkomst ná aftrek van pensioenfondsen van overleden man, dat als inkomsten wordt meegerekend. Het voelt aan alsof je wordt gestraft omdat er iemand dood is.
De overheid wil je snel uit de bijstand hebben en de gemeente verplicht je om mee te werken aan een Tewerkstellingsproject, waarom word ik dan niet gemotiveerd om een paar uur te werken?
Uitleg: omdat ik onder de mensen wil zijn, omdat ik het goed vind om in een werkomgeving te zijn, omdat het niet goed is om hele dagen "niets" te doen .... ben ik gaan werken als winkeldemonstratrice. Dit is (eventueel) drie dagen in de week, ook op zaterdagen, lange dagen van zeven uur staand werk. Het salaris dat ik hiervoor ontvang wordt volgende maand óók afgetrokken van mijn bijstanduitkering. Ontzettend demotiverend, mede hierdoor ben ik er dan nu ook mee gestopt.
Waarom regels niet aanpassen en een (extra) inkomsten bovengrens aangeven wat je als uitkeringsgerechtigde mag behouden? Dat stimuleert om een aantal uren te gaan werken.
Positief berichtje:
De cursus notuleren is door de Sociale Dienst goedgekeurd, deze heb ik intussen gevolgd en met succes afgerond.