Versobering armoedebeleid Gemeente Breda

Vandaag zonder woorden:

(dubbelklik op afbeelding om te vergroten)

Persbericht te lezen op site Gemeente Breda:
http://www.breda.nl/index.php?&simaction=content&mediumid=1&onderdeel=bri&stukid=82729

Hoe schrijf je een afwijzingsbrief

Vandaag zet ik aantal favoriete en on-inspirerende zinnen uit afwijzingsbrieven

on line. Deze geef ik hieronder letterlijk weer. 

* De aanhef
- Beste
- Dag Ulrike
- Geachte heer, mevrouw
- Geachte mevrouw La mar
- Geachte mevrouw Del Mar
En de absolute favoriet is:
- Beste sollicitant

* Het aantal binnengekomen reacties schijnt ook noemenswaardig en reden voor afwijzing te zijn
- Toen wij een vacature plaatsten, konden we niet bedenken dat we zoveel reacties zouden krijgen.
- Op onze vacature ontvingen wij vele reacties.
- Uit de 96 reacties hebben wij enkele kandidaten uitgenodigd voor een eerste gesprek. Helaas is de keuze hierbij niet op u gevallen.
- Helaas nodigen we je niet uit voor een nadere kennismaking. We hebben inmiddels veel reacties gekregen.
- Jouw reactie was er één van 150. Inmiddels hebben we een selectie gemaakt en zullen een aantal kandidaten uitnodigen op gesprek. Helaas zit jij hier niet bij.
- Op de vacature hebben wij meer dan 140 reacties ontvangen. U zult begrijpen dat wij vanwege het grote aantal reacties niet nader in kunnen gaan op de redenen voor uw afwijzing.
- Doordat we zoveel reacties hebben ontvangen, hebben we onze selectie-eisen kunnen verscherpen.

* Vacature staat wél op site van bedrijf / plaatsingsdatum is óok mijn sollicitatiedatum  .......  maar
- Deze vacature is helaas ingevuld en zal worden verwijderd. Houdt u onze website in de gaten voor ons vacature aanbod.
- Hartelijk dank voor uw reactie op onze vacature. Helaas moet ik u mededelen dat de vacature inmiddels is vervuld.
- Inmiddels zijn we bezig met gesprekken.
- De vacature is al een week niet meer actief; de kandidaten zijn al uitgenodigd voor een soll. Gesprek.

* Favoriete afwijzingszin van bedrijven
- Reden hiervoor is dat er andere kandidaten zijn die beter aansluiten op het profiel.
  
* Super korte afwijzing via email
- Wij bevestigen de goede ontvangst van uw onderstaande sollicitatie en zeggen dank voor de getoonde interesse in ons bedrijf.
- Met deze willen wij u laten weten dat de keus op een ander is gevallen. (Mijn opmerking: echt waar het was één zin.)

* Naar mijn mening echt een miskleun als reactie op mijn sollicitatie
- Wij hebben inmiddels een eerste keus gemaakt en deze persoon start na carnaval een week op proef. Wij houden uw CV wel in ons bestand. Mocht deze persoon niet in onze organisatie passen dan maken wij een nieuwe selectie. mocht de keus dan op u vallen, dan nemen wij contact met u op.
- Er zijn geen specifieke op of aanmerkingen te maken. Er zijn meer dan honderd reacties binnengekomen. Dit betekend dat we eerst hebben geselecteerd op objectieve criteria en daarna op subjectieve criteria.

Vragen werkgevers zich wel eens af hoe hun afwijzing op de sollicitant(e) overkomt? Vragen zij zich wel eens af hoeveel energie en tijd een sollicitant(e) in een brief en cv steekt? Vragen zij zich wel eens af dat sollicitant(e) hoopt op een uitnodiging voor gesprek? Vragen zij zich wel eens af dat alle bovenstaande zinnen zo vreselijk afgezaagd zijn? Dat een sollicitant(e) graag de échte redenen voor afwijzing wil weten omdat hij/zij daar verder mee kan bij een eventuele volgende sollicitatie?

Antwoord op de titel van dit blog, "Hoe schrijf je een afwijzingsbrief" is: absoluut niet op de manier zoals hierboven beschreven.

Om toch positief te eindigen, een aantal aangename afwijzingen
- P.s. u heeft veel aandacht aan de presentatie besteed, waarvoor onze dank.
- Bedankt voor uw enthousiaste sollicitatie.
- Het spijt ons je niet positiever te kunnen berichten.
- Het spijt ons u deze teleurstellende mededeling te moeten doen. Uiteraard danken wij u voor de getoonde belangstelling in onze organisatie en de tijd die u heeft geïnvesteerd in deze sollicitatie.

Nieuwe CV nu ook op Youtube

Nieuwe CV nu ook op YouTube 
(voor openen, klik op bovenstaand tekst)

De ladder naar Bijstand (5)

  

 

 

Vandaag een update voor dit weblog, nu ik in de bijstand zit ben ik in iets rustiger vaarwater terecht gekomen.
Nu de eerste bijstanduitkering op mijn betaalrekening is gestort, is het écht zichtbaar; een bedrag waarmee je absoluut geen gezin van kunt onderhouden. Iets meer dan achthonderd euro is de uitkomst ná aftrek van pensioenfondsen van overleden man, dat als inkomsten wordt meegerekend. Het voelt aan alsof je wordt gestraft omdat er iemand dood is.
De overheid wil je snel uit de bijstand hebben en de gemeente verplicht je om mee te werken aan een Tewerkstellingsproject, waarom word ik dan niet gemotiveerd om een paar uur te werken?
Uitleg: omdat ik onder de mensen wil zijn, omdat ik het goed vind om in een werkomgeving te zijn, omdat het niet goed is om hele dagen "niets" te doen .... ben ik gaan werken als winkeldemonstratrice. Dit is (eventueel) drie dagen in de week, ook op zaterdagen, lange dagen van zeven uur staand werk. Het salaris dat ik hiervoor ontvang wordt volgende maand óók afgetrokken van mijn bijstanduitkering. Ontzettend demotiverend, mede hierdoor ben ik er dan nu ook mee gestopt.
Waarom regels niet aanpassen en een (extra) inkomsten bovengrens aangeven wat je als uitkeringsgerechtigde mag behouden? Dat stimuleert om een aantal uren te gaan werken.

Positief berichtje:
De cursus notuleren is door de Sociale Dienst goedgekeurd, deze heb ik intussen gevolgd en met succes afgerond.

De ladder naar Bijstand (4)

Na mijn gesprek met de klantmanager van Sociale Zaken is er actie ondernomen;
"aanmelding voor een traject gericht op directe bemiddeling." Dit houdt in dat ik terecht kom bij een re-integratiebedrijf en samen zal er (verplicht) onderzoek gedaan worden naar mijn arbeidsmogelijkheden. Ondertussen heb ik mijn eerste bezoek aan dit bedrijf er op zitten; er is gevraagd en genoteerd naar wat voor soort werk/functie ik op zoek ben en sollicitatiebrief en CV zullen later onder de loep genomen worden. Over één ding waren het wij eens: in mijn CV zou nét dat beetje extra moeten staan, een opleiding aansluitend op mijn werkervaring. Dit zou een cursus notuleren kunnen zijn, deze is aangevraagd bij de klantmanager en ..... goedgekeurd. Ik mag een cursus gaan volgen.

 

Tijdens het aankomende gesprek met het re-integratiebedrijf zal mijn CV (in schrift), dat ik volledig moest inkorten en "inklappen", doorgenomen worden. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet; aan de ene kant geef ik hem gelijk wanneer hij zegt dat, gezien het grote aantal, mijn CV snel leesbaar moet zijn.  Aan de andere kant vind ik dat wanneer je CV, door opmaak en informatie, opvalt men zeker de tijd neemt om deze te lezen.

(Voor mijn CV Online kun je de link rechsboven aanklikken)

De ladder naar Bijstand (3)

Vandaag is het dan zover .... beslissing toekenning Wet werk en bijstand is binnen.
Het besluit van de Directie Sociale Zaken: "Wij hebben besloten dat u bijstand krijgt voor de noodzakelijke kosten van levensonderhoud."
De hoogte van de uitkering is zoals vastgesteld in de bijstandsnorm.

 

Wat betreft het project WerkNu en de informatie die ik vooraf kreeg, het volgende;
het salaris van de Tewerkstelling zou hoger zijn dan de bijstandsnorm, dit werd zelfs benadrukt door het UWV-Werkbedrijf. In mijn situatie is dit dus absoluut niet het geval: € 82.38 netto minder dan de nu aan mij toegekende WWB-uitkering.
Iedereen kreeg bij dit project hetzelfde bedrag uitgekeerd, ook hier is niet gekeken naar de persoonlijke situatie van de Tewerkstellige. Een alleenstaande zal via dit project ruim 400 euro meer krijgen ten opzichte van een WWB-uitkering, een alleenstaande ouder levert dus ruim 80 euro in.
Hoe krom is krom? Een black-out bij de Gemeente Breda en UWV-Werkbedrijf?

Centrale Raad van Beroep (3)

Een aantal recente uitspraken van de Centrale Raad van Beroep heeft journalist
Louis van Overbeek aanleiding gegeven tot het schrijven van een krantenartikel.
Dit interessante stuk is te lezen op:
Katholiek Nieuwsblad

Centrale Raad van Beroep (2)

De uitspraak is gedaan en deze is gebaseerd op de situatie van deze meneer die "weigerde" het Hoya traject te volgen. De Raad heeft het niet aangepakt (gedurfd?) als een "algemene" zaak.
Ik haal vijf punten uit de uitspraak aan die, mijn inziens, te vertalen zijn naar het project van de gemeente Breda, mijn Tewerkstelling.

Het Hoya-traject wordt ingezet:
1 - 9.1) "als een zogenoemd disciplineringstraject voor onder meer bijstandsgerechtigden bij wie eerdere re-integratietrajecten niet zijn gestart of voortijdig zijn afgebroken. Als oogmerk van het Hoya-traject is genoemd de ontwikkeling van algemene werknemersvaardigheden bij de deelnemers, waarbij arbeidsmotivatie. leerbaarheid, belastbaarheid, werktempo, persoonlijk en sociaal functioneren en de mogelijkheden op de arbeidsmarkt centraal staan. De deelnemers wordt onder meer geleerd op tijd op te staan en op tijd op het werk te verschijnen, arbeidsritme op te doen, samen te werken met collega's en om te gaan met gezagsverhoudingen."
In bovenstaand geval gaat het er om dat er bekeken wordt gedurende een week over welke vaardigheden men beschikt. Aan de hand van dat resultaat zal er besloten worden aan welk/wat voor soort project men kan deelnemen. Ik laat even buiten beschouwing of met dit moet verplichten. Tijdens de Tewerkstelling in Breda worden mensen, na vaak pas een ww-uitkering van drie maanden, verplicht gesteld om drie maanden ongeschoold arbeid te verrichten. Of dit nu beneden je niveau is, maakt niets uit. Niets geen intake gesprek of een soortement test.
2 - 9.4.4)"in dit geval geen sprake van schending van het in artikel 4, tweede lid, van het EVRM neergelegde verbod op dwangarbeid. Daartoe overweegt de Raad, onder verwijzing naar overweging 34 van het arrest Van der Mussele dat op appellant geen fysieke dwang of in aanmerking te nemen psychische dwang is uitgeoefend."
Het betreft hier dit specifiek geval van deze meneer. Breda: word je wel deglijk gedwongen, psychische dwang, om aan het project mee te werken. Geen deelname is geen bijstandsuitkering.
3 - 9.4.7 & 9.4.8 Hier zit een tegenstrijdigheid, volgens mij. Eerst constateert de Raad dat er wel degelijk sprake is van verplichte arbeid volgens definitie van het EVRM (bedreiging met een straf, ontbreken van vrijwilligheid) Daarna sleept de Raad andere aspecten aan de haren er bij, waaronder het vermeende streven naar bevordering van de menselijke waardigheid en vrijheid van de WWB, om uiteindelijk toch te concluderen dat er géén sprake is van verplichte arbeid.
4 - 9.4.10 "Ook het Europees Comité inzake Sociale Rechten concludeerde in 2006 dat het geheel in overeenstemming is met artikel 13, vierde lid, van het Europees Sociaal Handvest om een verbinding te leggen tussen een bijstandsuitkering en de bereidheid om werk te aanvaarden of een beroepsopleiding te volgen, vooropgesteld dat de voorwaarden redelijk zijn en geheel consistent met het doel om voor het probleem van betrokkene een lange-termijn-oplossing te verschaffen."
Een lange-termijn-oplossing verschaffen: ongeschoold arbeid verrichten, geen mogelijkheid tot solliciteren, geen of nauwelijks contact met werkcoaches, geen studie/opleidingen mogelijk .... over welke voorwaarden hebben we het.
5 - 9.4.12) "of het totaal ontbreken daaraan van enig perspectief richting arbeidsinschakeling, zou naar het oordeel van de Raad sprake kunnen zijn van verplichte arbeid en zal in zoverre met succes een beroep gedaan kunnen worden op artikel 4 van het EVRM."
Van te voren wordt niet gekeken of het werkproject enig perspectief richting arbeidsinschakeling kan bieden, er wordt totaal geen rekening gehouden met de mogelijkheden, de werkervaring, de opleiding van de betrokkene.
Ook kijkt men niet naar de duur van de werkloosheid; na afloop van slechts drie maanden (in meerdere gevallen)WW word je al meteen naar het werkproject gestuurd.

Uit dit alles durf ik te concluderen dat er sprake is van dwangarbeid bij dit project van de Gemeente Breda.

(Volledige uitspraak is te lezen op deze Site bovenaan BL1093 invullen.)

Mijn Tewerkstelling (36)

Ik heb dus Vandaag een gesprek gehad met de directeur van K*bel, de uitvoerende instantie van het project.
Dit gesprek had duidelijk de intentie te bekijken wat zij kan veranderen aan de misstanden die op de werkvloer plaats vinden. Niet om in discussie te gaan óf dit soort projecten wel of niet goed en/of gerechtvaardigd zijn.
Hiervoor moest ik toch echt bij de gemeente zijn, maar dat wist ik al. Waarom ik dit gesprek dan wel ben aangegaan is, dat ik hoop dat er in de toekomst op de werkvloer het er beter aan toe zal gaan dan ik heb mogen meemaken. Ik heb de belangrijkste dingen, dat absoluut verbeterd moet worden, aangehaald.
De kou: te gek dat je met thermisch ondergoed én jas aan je werkzaamheden moet doen.
Communicatie jobcoaches en anderen: hoogtepunt vind ik toch wel het volgende; iemand heeft een contract gekregen en is al werkzaam binnen deze organisatie, waar dus ook de jobcoaches werkzaam zijn. Een aantal dagen daarna kwam de jobcoach naar haar toe met de mededeling dat ze 'smiddags naar uwv/cwi moest om vacatures te bekijken.
Mogelijkheid tot solliciteren: in mijn geval zijn er 3 jobcoaches geweest en er is niets uit voort gekomen. Begeleiding in het solliciteren en het zoeken naar geschikte vacatures is er totaal niet geweest.
Op individueel niveau werk aanbieden: het is frustrerend én demotiverend om de gehele dag ongeschoold arbeid te verrichten, buiten het feit dat je psychisch een flinke tik krijgt. En aan dit laatste gaat men echt aan voorbij.
Geen werk?: Dan toch spelletjes laten doen zoals bv een sjoelbak toernooi of hints (ook goed voor het leren van de Nederlandse taal). Maar nooit meer Helemaal Niets en de hele dag wachten totdat het half vijf is.
Idee?: Tevens heb ik het idee geopperd om eens per week open deur te houden waar iedereen terecht kan met zijn/haar grieven.
Het leek er op dat de directeur écht zaken wil gaan aanpakken en verbeteren,
ben benieuwd.

Bovenstaand doet niets ten onder aan het feit dat het om een principiële kwestie gaat: dwangarbeid in de vorm van deze onzinnige Tewerkstellingen in het kader van de WWB moet van de baan!




k•pabel, het pre-werkbedrijf van BSW Bedrijven. Mensen (mee)helpen voorbereiden op een baan op de reguliere arbeidsmarkt is een belangrijke expertise van k•pabel. Daarvoor worden verschillende instrumenten ingezet. Van tests en trainingsprogramma's tot stage- en leerwerktrajecten. Daarbij snijdt het mes in veel gevallen aan twee kanten, want naast het inzichtelijk maken van de capaciteiten, het aanbieden van leerwerkplaatsen, stages en trainingen worden mensen vaardigheden aangeleerd die tegelijkertijd in bestaande nuttige projecten kunnen worden toegepast.

 

De ladder naar Bijstand (1)

 Wethouder van Sociale Zaken en Arbeidsmarktbeleid heeft gereageerd op mijn e-mail, verzonden aan haar, directeur Sociale Zaken en hoofd Arbeid & Activering.
Uit haar reactie blijkt dat zij contact heeft gehad met de directeur Sociale Zaken en de directeur van K*Pabel:
"enerzijds herkennen zij een aantal van uw ervaringen niet of bekijken zij zaken vanuit een ander perspectief, anderzijds zien zij ook ervaringen die nadrukkelijk verbeterpunten voor WerkNu opleveren en opgepakt moeten worden."
Waarom en uit welk perspectief deze twee mensen zaken bekijken wordt niet verteld. Hoe de wethouder tegen alles aankijkt vermeld zij in de e-mail niet. Hierover zal ik zeker nog contact met hen opnemen.
"Met name van de directeur van K*Pabel heb ik begrepen dat zij, vooral omdat u enkele keren dichter in haar nabijheid heeft gewerkt, het jammer vind, dat zij niet eerder van uw ervaringen kennis heeft mogen nemen." De directrice heb ik (samen met twee andere Tewerkstelligen) tweemaal mogen ontmoeten in het kader van het denk-team project, tijdens deze besprekingen was de stand van zaken aangaande dit project het onderwerp. Niet mijn Tewerkstelling. Desalniettemin zal ik een gesprek (a.s. dinsdag) met haar hebben over mijn ervaringen en de eventuele verbeterpunten van WerkNu.

Wat mij verbaasd is dat er wel een reactie komt n.a.v. dit weblog en een summiere reactie na een vier pagina's tellende klacht. In deze brief maken twee mede Tewerkstelligen hun ontevredenheid over dit project kenbaar, zij ontvingen slechts een ontvangstbevestiging van hoofd Arbeid&Activering met de medeling dat: "de brief onder de aandacht brengen van de directeur Sociale Zaken en de directeur van K*Pabel. Na bespreking van deze brief zal ik een reactie geven op de inhoud van de brief."

Ik haal bovenstaand aan omdat, net zoals reactie op dit weblog, de wethouder de problematiek verschuift naar de uitvoerende instantie. Met alleen "verbeterpunten" in een zeer slecht concept, schiet je niets mee op, dit is schadereparatie. Je moet terug naar de oorsprong; het gaat om een principiële kwestie: verplichte Tewerkstelling. Ik ga zelfs een stapje verder en noem het dwangarbeid, want wanneer ik niet aan dit project mee wilde doen dan zou ik geen uitkering ontvangen. Dwangarbeid is in strijd met de internationale mensenrechtverdragen, in Nederland is het verbod op dwangarbeid vastgelegd in de Grondwet.

Centrale Raad van Beroep (1)

Ik ben door iemand attent gemaakt op een "Principiële uitspraak in dwangarbeidzaak" door de Centrale Raad van Beroep. Deze openbare uitspraak gaat over de vraag of het verplicht volgen van een re-integratietraject strijd oplevert met het verbod op dwangarbeid. Anders dan in de zaak van de "schoffelweigeraar" komt de Raad hier wel tot een inhoudelijke beoordeling.
Deze uitspraak zal Maandag 08-02-2010 om 11:00 uur plaatsvinden in het gebouw van de Centrale Raad aan de Graadt van Roggenweg te Utrecht.
Persbericht Centrale Raad van beroep 
De reden waarom dit ver voor de uitspraak  kenbaar gemaakt is via een persbericht is waarschijnlijk omdat de uitspraak verrassend zal zijn?

Mijn Tewerkstelling (34)

Een relevant stukje uit Visie Arbeidsmarktbeleid,
hoofdstuk 9 - Inzet infrastructuur:

"Naast de uitvoering van de Sociale Werkvoorziening zet Breda de infrastructuur van BSW Bedrijven op dit moment breder in. Zo worden mensen op de wachtlijst van de Sociale Werkvoorziening al bij BSW Bedrijven geactiveerd en worden potentiële bijstandsklanten met een opleidingsniveau vanaf MBO niveau 2 via een dienstverband bij BSW Bedrijven bemiddeld naar ander regulier werk ("WerkNu"). Daarnaast zet BSW Bedrijven haar expertise in om 750 werkzoekende klanten van Sociale Zaken die in het verleden vrijgesteld waren van arbeidsverplichting, opnieuw te beoordelen op hun participatiekansen. Al met al heeft de raadscommissie vorig jaar de keuze gemaakt om de infrastructuur van de sociale werkvoorziening breder in te zetten, als onderdeel van het Bredase arbeidsmarktbeleid. Met de koppeling van de infrastructuur naar het in te richten "werkplein" en "zorgplein" vanuit Sociale Zaken/UWV Werkbedrijf wordt maximaal gebruik gemaakt van dit "participatie-instrument" dat we zelf als gemeente in huis hebben. Daarmee levert de infrastructuur van BSW Bedrijven direct vele kansen voor activering en participatie aan de "onderkant" van de participatieladder"     

 

Op zich natuurlijk een goed plan, alleen de werkelijkheid is anders en de uitvoering is verbijsterend te noemen. Daarom heb ik besloten om mijn Tewerkstelling belevenissen verder onder de aandacht te brengen. Weblinks en het verzoek om een reactie heb ik verstuurd naar de Wethouder van Sociale zaken & Arbeidsmarktbeleid, Hoofd Arbeid & Activering en Directeur Sociale Zaken.

Volledige Visie Arbeidsmarktbeleid 2009-2015 te donwloaden op:

Visie Arbeidsmarktbeleid

Mijn Tewerkstelling (33)

Jaaaaaaaaaa, Vandaag was het de laatste dag van mijn Tewerkstelling. Ik heb het volbracht, met zeer veel moeite dat wel. Hoeveel heb ik van mijzelf ingeleverd, hoe vaak heb ik mijzelf verloochend? Ik weet dat ik bijna, wanneer iedereen rechtsaf ging, erachteraan zou hobbelen. Dát heb ik niet gedaan, voor mijn gevoel bleef ik mijn eigen koers volgen. Natuurlijk moest ik opgelegde werkzaamheden verrichten, maar is dit meelopen?

Afgelopen vrijdag kon ik eindelijk naar UWV/CWI om bijstand aan te vragen. De benodigde papieren waren dus binnengekomen. Hierin stond vermeld dat het contract afloopt en een aparte brief, zonder briefhoofd, datum en niet ondertekend, met het advies aan de gemeente om mij "een intensiever traject richting werk aan te bieden". En dat is niet zó moeilijk wanneer je de gradatie van dit project aanhoudt. "De gemeente heeft daarvoor contracten gesloten met verschillende re-integratiebedrijven." Tja, ben benieuwd wat dit gaat opleveren. Trouwens, voor de balie van het UWV-werkbedrijf stonden meer dan tien man van de Tewerkstelling te wachten om ook ingeschreven te worden. Sommigen met partner, anderen alleen, sommigen wat ouder, anderen uit de jongeren-groep. Het was een feest der herkenning; "Goh jij hier? Loopt jouw contract ook af? Eindelijk, we zijn er vanaf. Jij ook geen verlenging gekregen?" Oei, dat had ook nog gekund. En: "Ach, als het tegen zit moeten we na twee maanden daar wéér naartoe." Oei, dat zou heel erg zijn.
Voor nu ga ik nadenken óf ik de gemeente en het project openbaar zal maken. De vraag is of ik er iets mee opschiet. Wat ik al besloten heb, is dat ik deze weblog-link naar de verantwoordelijke(n) en de daarbij behorende afdeling van de gemeente, ga sturen. Men moet op de hoogte gebracht worden van wat er werkelijk in zo een hal afspeelt, en dat het er anders aan toegaat dan in de nota "Visie Arbeidsmarktbeleid 2009-2015" geschreven staat.

Toevoeging:
Mijn Tewerkstelling is ook te lezen op mindz.com, hier staan interessante reacties op bovenstaand bericht:
http://www.mindz.com/blog/2010/1/26/Mijn_Tewerkstelling_(33)#Comments

Mijn Tewerkstelling (32)

Vandaag maar eens een update over mijn Tewerkstelling.
Helaas heb ik nog steeds koorts, bezig met een antibioticakuur, dus
werk niet.
Ik heb vernomen dat men nog immer bezig is met "schuimsnijden", dus mag ik de conclusie trekken dat die vier werkzaamheden die er zouden zijn tijdens "hoog bezoek uit Den Haag" plots verdwenen zijn? Er zijn wel een aantal dames naar de overkant gemogen om bonbons in te pakken, waarom eigenlijk alleen dames?
Het schijnt dat er een sollicitatiemap moet zijn en dat deze aan mij gegeven moest worden. In deze map zouden alle gegevens moeten staan .... niet gekregen en bestaat wellicht niet eens voor mij.
De brief die ik van de gemeente zal ontvangen, om de bijstand aan te vragen, is ook nog niet aangekomen. Ben benieuwd óf deze wel vóór de laatste werkdag bezorgd zal zijn.

Mijn Tewerkstelling (31)

Gisteren en Vandaag ben ik niet naar mijn Tewerkstelling geweest. Reden? Één of ander virus heeft mij te pakken, dus heb mij ziek moeten melden.
Desondanks wil ik toch twee dingen kwijt. Eerste is dat ik vandaag gebeld ben door UWV aangaande aanvraag IOAW. Zij zei dat ik mee had gedaan aan hét project, dat daarom de afspraak (die ondertussen gemaakt was) voor aanvraag bijstand niet nodig is, maar dat ik direct naar de info-balie van het UWV kan gaan om één en ander in te leveren. En dit nadat ik al drie telefoontjes hieraan had besteed waarin ik benadrukte dat ik straks uit hét project kom, of men met behandeling aanvraag hierop wil letten én een ontvangen bevestiging van het UWV m.b.t. gemaakte afspraak.Vermoeiend. Zoals ik er nu over denk, zal ik straks verder gaan met mijn belevenissen te schrijven en wel over het UWV/CWI.
Het tweede dat ik wil aanhalen gaat over iets dat ik in het streekblad las, en wel over één van de jobcoaches werkzaam voor dit project. Wat blijkt? Zij werkt, naast deze functie, ook nog als scheidingsmakelaar in verschillende gemeentes in de regio. Kan zij deze beide beroepen voor honderd procent gelijktijdig uitoefenen? Gezien mijn jobcoach-ervaringen, zal ik haar dit later zeker eens vragen.
Ondertussen heb ik vernomen dat er geen "hoog bezoek uit Den Haag" is geweest. Waarom dit niet is door gegaan is mij nog niet verteld.

Mijn Tewerkstelling (30)

Het begint eentonig te worden, maar Vandaag was het alweer "schuimsnij-dag".
Ik ben maar eens gaan informeren wanneer, waar en hoe mijn vervolg uitkering aan te vragen. Hierover is men het op de verschillende afdelingen niet eens, de een zegt dat ik het persoonlijk moet aanvragen bij UWV (brief meenemend dat ik deze week zal ontvangen) en dat dit alleen op dinsdag en vrijdag mogelijk is. De ander beweerde dat het via internet kan en daarna persoonlijk naar UWV balie om de bijlagen in te leveren. Ik besloot om woensdag zelf rechtstreeks bij het UWV te informeren.
Terug naar de werkvloer, regelmatig ging daar de roldeur omhoog om pallets vol met nog uit te pakken en te sorteren mandjes naar binnen te rijden. Dit werk begint zeer geliefd te worden, dat is ook niet verwonderlijk; alles beter dan schuim snijden. Maar wat een kou stroomde er iedere keer binnen wanneer deze deur open stond, regelmatig klonk de kreet " deur dicht!" door de hal. Vandaag, woensdag, heb ik de gevolgen van deze open deur; keel- en hoofdpijn en heb het ijskoud.

En toen .... de mededeling dat aanstaande vrijdag " hoog bezoek uit Den Haag" zal zijn. Hoe "hoog" deze delegatie is, weet de werkleiding (nog?) niet. Bezoek dat komt komt kijken of al dat subsidie geld goed gebruikt word, kijken hoe wij werken en wat al niet meer. Bij mij gaan de haren overeind, hebben we zoiets niet eerder meegemaakt? En ja hoor, men vertelde ons dat donderdag de hal geboend moet worden zodat het er spic&span uit zal zien. Dat er vrijdag weer vier verschillende werkzaamheden zullen zijn; het rookgordijn kan wederom opgetrokken worden! Wil ik hieraan meedoen? Dit is iets waar ik even over moet nadenken. Aan de ene kant wil ik deze facade meemaken om te weten hoe dit zal eindigen. Aan de andere kant, ik heb het helemaal gehad met dit soort schertsvertoningen. En dan ga ik er vanuit dat ik niet ziek zal zijn.

De IOAW-aanvraag: ik belde naar het UWV werkbedrijf en kreeg een aardige dame aan de lijn. Na mijn BSN, leeftijd en woonsituatie vermeld te hebben, stelde ik dus de vraag hoe ik mijn IOAW-uitkering moest aanvragen. Hierop kreeg ik het volgende antwoord: "De aanvraag voor een WWB-uitkering kunt u waarschijnlijk via internet aanvragen, dit hangt af van de gemeente waarin u woont. Ik zal dit voor u opzoeken."  Voordat zij mij in de wacht kon zetten, zei ik haar dat het niet om een WWB ging maar om een IOAW. Dit moest zij weten aangezien ik net daarvoor mijn leeftijd en situatie had uitgelegd, ook dit moest zij navragen. Uiteindelijk bleek ik via internet de aanvraag in te moeten dienen, daarna te bellen om een afspraak te maken met de werkcoach van het UWV. Ik hou mijn hart vast voor het vervolg.

Mijn Tewerkstelling (29)

Het was Vandaag de dag van het begin van het aftellen naar einde van mijn Tewerkstelling. Tenminste, zo voelde het. Na het nuttigen van het eerste bekertje automaten-decafe-koffie, werden wij weer aan het "schuimsnijden" gezet. Iedereen krijgt er nu onderhand wel genoeg van, alleen tegenstribbelen heeft geen zijn, we zullen het moeten doen.
Om half negen, toen zij binnenkwam, ging ik naar mijn nieuwe jobcoach toe. Ik had een uitdraai gemaakt van de benodigde sollicitatie gegevens en overhandigde dit haar. Zij verzocht mij om heel even te wachten zodat ik verschillende vacatures kon bekijken die zij had gevonden. Uit haar tas haalde zij een aantal uit de krant geknipte advertenties en liet mij de voor mij geschikte vacatures zien. Mijn ogen rolden bijna uit hun kas, ik zei haar dat deze vacature(s) geen vacature(s) zijn maar opleidingen. Zij antwoordde dat dit niet waar was, ik wees haar maar aan waaruit bleek dat dit echt geen vacature(s) waren maar opleidingen. De andere vacature was bestemd voor een junior sollicitant en dat ben ik echt niet.
Het is niet te geloven, maar deze jobcoach moet voor mij geschikte vacatures zoeken en over mij verslag doen bij de Sociale Dienst.
Oh ja, kruisjes zetten bij de naam bij ontvangst en inleveren van de Stanleymesjes gebeurd niet meer!

Mijn Tewerkstelling (28)

Vanmorgen moest ik mijzelf, bij wijze van spreken, uit bed slepen om naar mijn Tewerkstelling te gaan. Bij aankomst bleken meerderen hier een probleem mee te hebben. Ook de nieuwelingen van deze week hebben zich vrij snel afgevraagd waar zij in beland zijn. Ikzelf merk, met de eindstreep in zicht, dat ik bijna op het punt sta om psychisch op een dieptepunt te raken. En vraag mij af hoe lang ik het vol hou om net te doen alsof alles zo leuk is en proberen om de domste handelingen interessant te doen lijken. En dan ook nog in je achterhoofd hebben dat, wanneer ik dit traject doorlopen heb, ik in de bijstand terecht kom. Niet echt vrolijkmakend en opbeurend.
Vandaag waren er verschillende werkzaamheden beschikbaar, geen nieuwe maar de oude vertrouwde. Voor een aantal mensen was het weer schuim-snij-dag, anderen waren al begonnen met de manden. Ik werd Tewerkgesteld bij ... jawel ..... bij de plastic boutjes, moertjes. Samen met twee dames mochten wij de gisteren getelde en ingepakte plastic zakjes sealen. De één zou aangeven, de ander sealen en de volgende stopte ze in de doos. Drie vrouwen op een lijntje dat je makkelijk alleen aan zou kunnen. Ik was de aangeefster, opgegeven moment zag ik één moertje los in de doos liggen. Uit welk, nog te sealen, zakje zou deze vandaan komen? Om dit uit te zoeken was onbegonnen werk, toch controleerde ik een aantal zakjes die in de buurt van het moertje lagen. Wat bleek al snel ... in veel plastic zakjes zaten niet de juiste hoeveelheid boutjes e.d. Dit hield in dat wij nu alle zakjes stuk voor stuk moesten controleren; leegkiepen, juiste aantal sleutels/moertjes enzo er in doen. Pas daarna konden ze geseald worden. Hoe is het toch mogelijk dat mensen niet kunnen tellen en/of niet willen letten op wat zij aan het doen zijn? Natuurlijk begrijp ik dat zij in hetzelfde schuitje zitten, dat sommigen een kan-het-mij-wat-schelen instelling hebben. Maar mag dit je weerhouden om eenbeetje collegiaal te zijn en ervoor te zorgen dat een ander jouw dingen niet hoeft te corrigeren?

Foto hiernaast: de nu mooie binnenplaats die wij moeten oversteken om naar de kantine te gaan.

Na terugkomst van de lunchpauze stond mij een verrassing te wachten: en gesprek zowaar met mijn nieuwe jobcoach. Reden voor dit praatje was natuurlijk dat mijn oude jobcoach weg is en er moest gerapporteerd worden aan de gemeente.
Een rapport, geschreven door de jobcoach, waarin vermeld welke akties zijn ondernomen om mij aan een baan te helpen en het aantal- en op welke functie ik gesolliciteerd heb. Behalve mijn CV stond er niets vermeld op de computer van deze afdeling. Van al mijn weken aanwezigheid, over mijn inzet, van sollicitaties ..... niets was er bijgehouden. En deze nieuwe jobcoach mag over mij verslag doen bij de Sociale Dienst, een verslag dat bepalend is bij de beoordeling voor toewijzing bijstand! Ik dacht dat ik alles wel gehoord, gezien en meegemaakt had in deze waanzin, nu bleek dat het nóg steeds erger kan. Hoeveel kan een mens hebben? Je kan en mag op zo een situatie niet heftig reageren want dat zal tegen je gebruikt worden in je beoordeling.
Je kunt dus geen kant op, het enige dat je kunt doen is de totale situatie accepteren. Een onmogelijke acceptatie.

Mijn Tewerkstelling (27)

Vandaag bedacht ik mij ineens dat iedereen van voor de jaarwisseling weer aanwezig was, niemand had schijnbaar een baan gevonden. De mensen waarvan het drie-maands contract afliep hebben geen verlenging gekregen en zij gaan de bijstand in. De doelstelling om voor zoveel mogelijk werkzoekenden passende arbeid te vinden, word totaal niet gehaald.
Omdat dit mijn laatste maand is van mijn Tewerkstelling wilde ik een gesprek met mijn jobcoach om eens te bekijken hoe ver híj is met het zoeken naar een baan voor mij. Wat blijkt ..... deze meneer werkt er niet meer ....uh ... waarom dit niet aan "zijn" cliënten vermeld .... wie is zijn opvolg(st)er ...? Ik besloot om een dagje af te wachten of men mij op de hoogte zal brengen wie vanaf nu mijn jobcoach zal zijn.
Wat betreft de werkzaamheden vandaag; in eerste instantie moest ik weer schuim gaan snijden, alleen had ik hier dus even totaal geen zin in. Ook werden de plastic boutjes, moertjes weer binnen gebracht. Gelukkig zag ik dat men bij een ander lijntje duidelijk nog iemand nodig had. Ik vertelde dit aan de werkleising met tevens het verzoek om daar aan deel te mogen nemen. Het mocht. Wat houd dit in?

Dit werk is in opdracht van een groot meubelwinkelketen; pallets vol met ingepakte rieten manden. Twee personen maken de verpakking open waarin drie maten manden zitten, deze drie haal je uit elkaar en zet ze op de tafel. Twee anderen plaatsen de manden met dezelfde maat op een pallet, wanneer een bepaalde stapelhoogte is bereikt worden de pallets geseald en voor verzending klaargemaakt. Het enige voordeel aangaande dit werk ten opzichte van schuim snijden, is dat ik actief bezig ben en dat ik het daarom niet zo koud heb gehad als anders.

Aan het eind van de dag weer keurig je mesje inleveren en tweede kruisje bij je naam zetten. Ik vraag mij af hoe lang de werkleiding dit gedoe gaat volhouden.

Mijn Tewerkstelling (26)

Deze week was een korte werkweek; drie dagen. Ik had moeite om dagelijks mijn belevenissen te schrijven, daarom mijn Vandaagjes later geplaatst dan mijn bedoeling is.
Nadat men elkaar de beste wensen wenste voor het nieuwe jaar, kwamen de werkzaamheden langzaam op gang. De grote zakken met schuimrubber werden tevoorschijn gehaald, houten plankjes werden uitgedeeld. Stanleymesjes kreeg je pas wanneer je een kruisje bij je naam had gezet, aan het eind van de dag moet je je mesje inleveren en een tweede kruisje plaatsen. Toen iedereen, er was blijkbaar geen ander werk, hier volop mee bezig was, zag ik nieuwe slachtoffers de hal binnenkomen. Uiteindelijk bleken dit twintig nieuwe Tewerkstelligen te zijn, zodat het totaal aanwezigen boven de vijfenzestig uitkomt. Werkschoenen werden uitgedeeld, een beetje onwennig liepen zij door de hal, zoals gebruikelijk werden zij niet begeleid. Bekertje automaten-decafé-koffie pakkend en onzeker om zich heen kijkend. Omdat het groepje waar ik bij zat, routiniers onderhand, wisten wat zij doormaakten, nodigden wij twee dames uit om bij ins te zitten. Al snel hadden ook zij alle materieel in bezit om heel de dag schuimstukken te snijden.

Wat nu eigenlijk met deze kleine stukjes en de grote zakken gaat gebeuren is een raadsel, niemand weet het. Ik zie die grote zakken met kleingemaakt schuim op het dak van enkele kantoortjes gelegd worden, wachtend op ....? (klik op foto voor vergroting) Ik heb het idee dat dit werk speciaal bewaard word voor het geval er totaal geen ander werk voorhanden is. Het is natuurlijk een manier om ons kalm en bezig te houden.